Graag stel ik mezelf even aan je voor.
Ik ben Alexandra Grieten en sinds 2016 interne coach bij Reinier de Graaf Gasthuis in Delft. Dit doe ik met heel veel plezier naast mijn functie bij het facilitair bedrijf. Tijdens mijn eigen persoonlijke ontwikkeling, ben ik enthousiast geworden over het vak coaching. Ik wilde ook mijn bijdrage gaan leveren aan het vergroten van de groep bewuste mensen, die zichzelf en anderen kunnen zien zoals ze zijn.
Begin 2024 heb ik de stap gezet en ben ik minder gaan werken en mijn eigen coachpraktijk begonnen. Vooral de "cadeautjes" die ik mag ontvangen wanneer mensen ervaren "dat het ook anders kan" en dat ik door mensen te coachen zelf nog bewuster in het leven sta, heeft mij geïnspireerd om deze volgende stap te zetten.
Mijn Missie
Ik wil als coach mensen weer verliefd laten worden op zichzelf; zichzelf blindelings vertrouwen en verbonden voelen met zichzelf. Zichzelf weer zien en laten zien. Door samen met frisse blik te kijken naar ervaringen in het heden en verleden, open te staan voor wat zij gaan zien en voelen, kunnen zij met frisse blik hun eigen levenspad volgen.
Na mijn opleiding aan de Hoge Hotelschool in Den Haag, ging ik als leidinggevende in de dienstverlening aan het werk. Eerst op de cruiseschepen van de Holland America Lijn en vervolgens bij het facilitair bedrijf van Achmea. Altijd gericht op de ander, altijd op zoek naar verbetering en passende oplossingen, gericht op het resultaat, loyaal en met een groot verantwoordelijkheidsgevoel, maakte ik snel carrière. Die kwaliteiten kennen echter ook een andere kant van de medaille. Daar werd ik mij jaren later pas bewust van.
Bij de Holland America Lijn mocht ik in 1992 mijn managementstage lopen, omdat ze dringend op zoek waren naar nieuw management voor de nieuwe schepen. Het was 9 jaar lang een geweldige ervaring waar ik tot op de dag van vandaag nog van geniet. Alleen het laatste jaar was mentaal zwaar, ik was 30, mijn vrienden waren gestopt met varen of ik gaf er leiding aan. Ondanks dat ik de hemel in geprezen werd tot aan de CEO aan toe, als 1ste vrouwelijke F&B manager, voelde ik mee totaal leeg en kon ik, eenmaal thuis, alleen maar huilen. Eigenlijk voelde ik het al heel lang, alleen mijn overtuiging dat opgeven falen was, weerhield mij ervan om tijdig mijn grens aan te geven en te stoppen. Wat er allemaal achter die overtuiging zat was ik me totaal niet van bewust destijds.
Na een periode van rust en een bewuste keuze om in Nederland te gaan wonen en werken met mijn toenmalige vriend met in mijn achterhoofd een kinderwens, begon ik aan een 9 tot 5 baan bij het facilitair bedrijf van het Zilveren Kruis in Noordwijk. Om daar eigenlijk ook weer te doen wat ik altijd deed; hard werken om te voldoen aan de verwachting van de ander. Weer met het zelfde resultaat; het perfecte plaatje met een leeg gevoel. Dit keer ook nog een enorm schuldgevoel naar mijn lieve zorgzame vriend en 2 schatten van kinderen.
Een eerste stap in het vergroten van mijn bewustzijn zette ik in 2008 tijdens een groot Veranderprogramma bij het facilitair bedrijf van Achmea. Vol enthousiasme begon ik aan een coachtraject als onderdeel van mijn eigen leiderschapsontwikkeling. Ik wilde vooral bepaalde zaken begrijpen; wat was de reden dat ik, wat voor mij zo duidelijk was, niet over kon brengen en waardoor raakte ik daar zo van in de war. Ik kwam toen tot het inzicht dat ik vooral bezig was in mijn hoofd en dat ik me alleen bewust was van mijn handelen op basis van hele reeksen gedachten, aannames en overtuigingen etc. Wat er verder in mijn lijf gebeurde, wat ik voelde en wat ik eigenlijk wilde was ik me totaal niet van bewust. Ik was expert geworden in het afsluiten van mijn gevoel, door hard te werken om te voldoen aan de verwachtingen van de ander;
Eind 2013 koos ik ervoor om de functie, waar ik als functievolger recht op had na het reorganisatie traject, niet te accepteren en volgde er weer een periode van rust en bezinning. Wat wilde ik nu? Ik was geïnspireerd geraakt door het ontwikkelen van het leiderschapsprogramma, mijn eigen coachtraject en wilde verder in die richting. Dat was mijn pad, mijn richting, maar om daar op te kunnen blijven wilde ik me ook verder ontwikkelen om mijn overleefmechanisme de baas te blijven.
In 2016 volgde in de post HBO opleiding coaching en communicatie. Daar heb ik naast het vak van coachen ook vooral inzicht gekregen in mijn overlevingsmechanisme, waar dat door werd getriggerd, wat ik dan ervaarde en welke emotie en onvervulde behoefte daaronder zat. Dat herkennen en erkennen kon ik toen alleen nog achteraf. Ik was toen nog niet zover om het in het moment te voelen en dan ook bewust voor ander gedrag te kunnen kiezen.
In 2021 en 2022 heb ik vervolgens de master opleiding Systemisch Coachen en Coachen op Kernemoties gevolgd, waarbij ik als volwassenen met frisse blik keek naar ervaringen en gebeurtenissen uit mijn verleden en dat van mijn familie waardoor ik mijn overleefmechanisme als het ware zag ontstaan en herkende en erkende dat ik in het heden nog steeds getriggerd werd op oude pijn (kernemotie) door dezelfde onvervulde behoefte.
De reis van onbewust naar bewust is voor mij de reis van hoofd naar hart en lichaam. Ik doe wat mijn hart voelt, mijn lichaam allang weet en mijn hoofd nog niet wist. Door deze verbinding tussen hoofd, hart en lichaam kan ik op mijn pad blijven. Voor het afstemmen van hoofd, hart en lichaam kies ik dagelijks bewust een moment van rust. Niet meer alleen als het eigenlijk al te laat is (in 2000) of pas wanneer ik voor de keuze gesteld wordt (in 2013), maar continue. Nu weet ik als vanzelf wat me te doen staat en verdwijnen oude overtuigingen als sneeuw voor de zon, sta ik zo veel mogelijk even stil en ik kies wat ik ga doen op die momenten dat ik spanning voel in mijn lijf, vind ik rust in het vertrouwen in mezelf en ben ik liever voor mijzelf.
Sta je ervoor open om samen met mij met frisse blik naar jouw vraag te kijken, maak dan een afspraak door onderaan de pagina op het contactformulier te klikken.